Zajęcia rewalidacyjne są integralną częścią edukacji, wspomagają rozwój uczniów z niepełnosprawnością intelektualną.

Uczniowie objęci są różnymi rodzajami zajęć w zależności od indywidualnych potrzeb.

Poznanie

Aktywny udział uczniów w zajęciach rewalidacyjnych (korekcyjno- kompensacyjnych, logoterapii, socjoterapii, biblioterapii, usprawniania ruchowego i psychoruchowego) zapewnia optymalny rozwój umysłowy, fizyczny i społeczny wychowanków. Podstawą pracy z uczniem jest wieloaspektowa diagnoza dziecka, która stanowi kanwę konstruowania indywidualnego programu korekcyjno- usprawniającego. Zespół nauczycieli zajęć rewalidacyjnych  korzysta z wielu narzędzi diagnozy pedagogicznej, a także wypracowuje własne arkusze diagnostyczne.

Wspomaganie

Wielokierunkowe działania nauczycieli zespołu rewalidacyjnego wynikają z konieczności zapewnienia maksymalnego wsparcia uczniom z różnorodnymi dysfunkcjami.

Dotyczą one:

• usprawniania technik szkolnych (pisania, czytania, liczenia)
• korekcji wad wymowy, poszerzania zakresu słownictwa
• doskonalenia słuchu fonematycznego
• usprawniania w zakresie motoryki dużej i małej
• doskonalenia kompetencji matematycznych
• doskonalenia koordynacji wzrokowo- ruchowo- słuchowej
• kształtowania autoorientacji i orientacji przestrzennej
• wielozmysłowego poznawania świata
• doskonalenia samoobsługi i zaradności życiowej
• kształtowania umiejętności komunikacji interpersonalnej
• profilaktyki zachowań agresywnych i uzależnień
• rozwijania zainteresowań (plastycznych, muzycznych, czytelniczych, pracy z komputerem)

Skuteczność

Indywidualne podejście do ucznia pozwala na uzyskanie konkretnych korzyści dla rozwoju jego mowy, funkcji poznawczych, motorycznych i społecznych. Miejsce prowadzenia zajęć (gabinety z nowoczesnymi pomocami dydaktycznymi) i forma pracy (gry, zabawy, ćwiczenia) często z komputerowym wspomaganiem procesu edukacji oraz możliwość indywidualnego kontaktu z nauczycielem sprawiają, iż uczniowie uczestniczą w tego rodzaju zajęciach chętnie, pracują z zaangażowaniem. Wychowankowie pozbywają się niejednokrotnie utrwalonych, negatywnych schematów zachowania (bierności, nieśmiałości, lęku i niskiej samooceny), postrzegają siebie w sposób pozytywny, stają się aktywni i nabywają pewności siebie.

Wybrane metody i techniki pracy indywidualnej z uczniami:

• program rozwijający percepcję wzrokową M. Frostig
• edukacja matematyczna wg E. Gruszczyk Kolczyńskiej
• kinezjologia edukacyjna P. Dennisona
• pedagogika zabawy
• metoda dramy

Logoterapia

Uczestnikami zajęć są uczniowie z zaburzeniami rozwoju mowy i języka o różnej etiologii. Zajęcia obejmują diagnozę logopedyczną oraz terapię. Gabinet logopedyczny wyposażony jest w nowoczesne pomoce, w tym pakiet programów multimedialnych Logopedia oraz innych wspomagających proces terapii. Programy te przeznaczone są do bezpośredniej pracy z dzieckiem. Zabawowa forma zajęć daje dużą satysfakcję dzieciom, podnosi koncentrację uwagi, mobilizuje i zachęca do wysiłku w żmudnych często ćwiczeniach logopedycznych.

Cele logoterapii to:

• diagnoza logopedyczna
• usprawnianie aparatu mownego
• doskonalenie słuchu fonemowego
• wywoływanie głosek systemowych języka polskiego
• utrwalanie poprawnej artykulacji głosek
• kojarzenie głosek z ich odpowiednikami graficznymi (literami)
• poszerzanie zakresu pojęciowego
• rozwijanie umiejętności komunikacyjnych

Metody pracy stosowane podczas zajęć:

• słuchowa
• wyjaśniająca
• demonstracyjna
• naśladowcza

Trening umiejętności społecznych

Jest to cykl zajęć skierowanych do najstarszej grupy wychowanków Ośrodka – uczniów Ponadgimnazjalnej Szkoły Specjalnej Przysposabiającej do Pracy. Uczestnicy zajęć to młodzież w wieku 17-18 lat o dość zróżnicowanym poziomie funkcjonowania społecznego.

Cele szczegółowe:

• kształtowanie pozytywnego obrazu samego siebie, poczucia własnej godności i szacunku do siebie i innych
• doskonalenie szerokiego zakresu umiejętności społecznych
• zwiększenie samodzielności w życiu codziennym
• polepszenie umiejętności komunikacyjnych
• budowanie prawidłowych relacji społecznych
• rozumienie różnorodnych aspektów dorosłego życia i umiejętności zachowania się.

Metody pracy stosowane podczas zajęć:

• metody aktywizujące
• spotkania w kręgu terapeutycznym
• scenki „odgrywanie ról”
• dyskusje, „burza mózgów”
• elementy muzykoterapii
• ekspresja ruchowa i plastyczna
• relaksacja
• projekcja filmów edukacyjnych

Usprawnianie ruchowe i psychoruchowe

W zajęciach tych uczestniczą uczniowie wykazujący:

• trudności w wykonywaniu czynności ruchowych, niezręczność, dużą męczliwość
• słabą równowagę, koordynację ruchową, opóźnienia znajomości schematu ciała
• zaburzenia zachowania o charakterze nadpobudliwości psychomotorycznej lub zbytniej pasywności.

Celem zajęć jest wyrównywanie powyższych deficytów rozwojowych poprzez oddziałujące wielokierunkowo ćwiczenia – z wykorzystaniem elementów metod:

• Kinezjologii Edukacyjnej P. Dennisona,
• Programu Aktywności Ch. Knilla,
• Metody Ruchu Rozwijającego V. Sherborne – obejmujące:

1. stymulowanie rozwoju ruchowego, pobudzanie do aktywności, kompensowanie niedoboru ruchu, niwelowanie dyspraksji.
2. usprawnianie psychoruchowe w zakresie poczucia schematu ciała, percepcji i koordynacji wzrokowo–ruchowej, orientacji w czasie i przestrzeni, kształtowania dominacji strony ciała, wzmacniania koncentracji uwagi
3. ćwiczenia relaksacyjne.

Biblioterapia

Zajęcia te przeznaczone są dla uczniów, w zachowaniu których zauważa się brak zrozumienia, akceptacji, samotność wśród rówieśników, przemoc, agresję, sięganie po używki. Dostrzegając ów problem u uczniów placówki, realizuje się program zajęć z biblioterapii.

Głównym celem tych zajęć jest zapewnienie wsparcia psychologicznego i duchowego wychowankom z problemami edukacyjnymi, osobistymi i rodzinnymi poprzez wykorzystanie terapeutycznych wartości literatury. Program działań terapeutycznych zwiększa aktywność uczniów poprzez dostarczanie im bodźców, które umożliwiają twórcze, aktywne działanie,, pozwalają wzmocnić wiarę we własne siły i relaksują ich.

Treści wybranych utworów literackich wpływają pozytywnie na emocjonalne stany uczestników terapii poprzez wyciszenie ich rozdrażnienia, wyzwolenie z apatii. Przyczyniają się w znacznym stopniu do zmiany sposobu myślenia ucznia, jak również zapoczątkowują poszukiwanie nowych zainteresowań.

Model postępowania biblioterapeutycznego w Ośrodku opiera się na diagnozie, która polega na rozpoznaniu problemów wychowanka oraz na przewidzeniu skutków planowanego działania terapeutycznego.

W trakcie zajęć uczniowie korzystają z głośnego czytania, słuchania lub oglądania odpowiednio dobranych środków terapeutycznych w celu wywołania dyskusji, wymiany poglądów i spostrzeżeń. Te działania zmierzają do wywołania stanów emocjonalnych u ucznia.

Do realizacji programu biblioterapeutycznego w Ośrodku wykorzystuje się następujące techniki i formy pracy:

• dyskusję nad czytanym utworem,
• dramę (wchodzenie w rolę wybranego bohatera i przedstawienie scenek),
• wymyślanie innego zakończenia utworu,
• pisanie listu do bohatera utworu literackiego,
• wykonywanie ilustracji do czytanego utworu,
• wykonywanie prac plastycznych ilustrujących nastrój utworu literackiego,
• wykonywanie prac plastycznych ilustrujących emocje dzieci wywołane czytanym utworem,
• metodę wizualizacji.

Zajęcia z komputerem

Program zajęć rewalidacyjnych proponowany do realizacji z gimnazjalistami- uczniami z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym oraz dla III klasy gimnazjum dla uczniów z niepełnosprawnością w stopniu lekkim.

Cele ogólne:

• Nabycie sprawności w posługiwaniu się komputerem jako narzędziem ułatwiającym naukę, zabawę i pracę.
• Pozytywne motywowanie i aktywizowanie uczniów do nauki.

Cele szczegółowe:

• Edukacja
• Nabycie przez uczniów umiejętności i sprawności w komunikowaniu się z komputerem za pomocą myszy i klawiatury.
• Rewalidacja
• Doskonalenie poprzez ćwiczenia techniki liczenia, pisania, czytania, rozwijania wyobraźni, spostrzegawczości, dokładności i precyzji.
• Wychowanie
• Pomoc uczniom z dysfunkcjami rozwojowymi w przystosowaniu się do funkcjonowania we współczesnym społeczeństwie informatycznym.

Metody pracy

• Metoda praktycznego działania.
• Metody słowne (pogadanki, wyjaśnienia pojęć)

Zajęcia odbywają się w pracowni komputerowej – 1 raz tygodniu dla wyznaczonej grupy. Każdy uczeń ma swobodny dostęp do zestawu komputerowego. Ma możliwość komunikowania się z nauczycielem i zadawania pytań. Uczeń na każdych zajęciach wykonuje określone zadania, za które zostaje nagrodzony punktami lub pochwałę słowną. Ważny jest także wynik jego pracy zapisany w postaci pliku z możliwością wydruku.

Stałej obserwacji i ocenie polegają:

• Prawidłowa postawa w trakcie pracy przy komputerze (zwracanie uwagi na wady postawy)
• Przestrzeganie regulaminu pracowni komputerowej
• Zaangażowanie uczniów w wykonywaną pracę
• Radzenie sobie z wykonywanymi ćwiczeniami
• Estetyczny wygląd prac
• Umiejętność współpracy z innymi